Werkwoord: [h]וָאֹמַר[h] – waa’oomar
Eerste stap: de hulpletters verwijderen.
| וָ++ | waa | → | vertelmode? |
| ++א++ | ’alef | → | preformatief van de PC! oo-a-imperfectum |
| . | ’alef kan niet verdubbeld | → | i.c.m. vorm van de PC: inderdaad vertelmode |
| . | geen persoonsuitgang | → | eerste persoon enkelvoud |
| . | . | → | "en toen x-te ik..." |
.
- Twee radicalen blijven over: ++מ++ (mem) en ++ר++ (reeš)
- Eén ontbreekt nog voor de wortel
Tweede stap: de wortel van het werkwoord vinden
- Moet er een letter aan de achterkant geplaatst worden?
- → onwaarschijnlijk, als ++ה++ (hee) eraf valt is het accent verschoven naar de voorkant, dan zou de vorm zijn geapocopeerd.
- Moet er een letter in het midden geplaatst worden?
- → de klank a (patach) is neutraal en geeft geen aanwijzing dat er een ++י++ (jod) of ++ו++ (waw) zou staan.
- Aan de voorkant moet een letter worden geplaatst:
- → de ++א++ (’alef) van de wortel is weggevallen tegen de ++א++ (’alef) van de vervoeging.
- Het werkwoord is: ++אמר++ (’aamar), "zeggen"
- Dit is een zwak werkwoord van het type pimae ’alef
- → hierbij past de vocalisatie met de o-klank
Resultaat: “en toen zei ik”
Verwante voorbeelden: van het werkwoord - ++אמר++ - ’aamar, "zeggen"
- → ++אָמֹור++ ’aamoor
- → ++לֵאמֹר++ leemoor
- → ++וַיֹּאמֶר++ wajjoomer
- → ++וְאָמַרְתָּ we’aamartaa