In het Johannes-evangelie wordt gesproken over het Woord (de Logos) dat God was en in Jezus mens geworden is. Deze gedachten hebben de christologie al vroeg beïnvloed en deze blijvend bepaald. Justinus de Martelaar verbindt het Woord van Johannes met de Logos uit de Griekse filosofie. Als ‘redezaden’ (logoi spermatikoi) was de Logos ook vóór Christus al werkzaam in deze wereld.

Clemens van Alexandrië beschouwt God de Vader als het Intellect (Nous) en de Zoon als het Woord (Logos) of de Wijsheid (Sophia). Het Woord is het echte beeld van God, dat als oerbeeld fungeert voor de menselijke geest (nous), waardoor de mens wordt geroepen tot kennis en liefde. Volgens Origenes zijn de zielen van de mensen pre-existent en ten gevolge van een val in lichamen terecht gekomen. Alleen de ziel van Christus is niet gevallen, maar heeft zich bij zijn incarnatie op volmaakte wijze met de Logos verbonden, waardoor de redding van de mensen mogelijk is.