We kunnen ons een idee vormen van de leer van Valentinus (ca. 150) op basis van fragmenten uit zijn werken en opmerkingen over zijn opvattingen die we in geschriften van diverse kerkvaders tegenkomen. Maar die spreken elkaar ook wel eens tegen. Zo vinden we in de fragmenten uit Clemens van Alexandrië en Hippolytus het woord aeon slechts éénmaal en wel in het enkelvoud, terwijl er volgens Tertullianus van een aeonenleer bij Valentinus sprake is. Het is niet onmogelijk dat het in Nag Hammadi gevonden Evangelie der Waarheid, gezien zijn eenvoudige aeonenleer, door Valentinus zelf is geschreven, maar waarschijnlijk vormt het een tussenstadium tussen Valentinus en de latere valentiniaanse gnostiek.