Het Bijbelboek Jesaja is vernoemd naar de profeet die erin optreedt. Het bevat een mengeling van proza en poëzie, en zelfs een passage die openbaringsliteratuur genoemd kan worden. Inhoudelijk handelt over de het koninkrijk Juda en de conflicten die het heeft met naburige naties als Israël, Assur en Babel. Jesaja waarschuwt koning Hizkia van Juda te midden van al deze dreiging op God te vertrouwen, maar Hizkia vertrouwt liever op de koning van Assur. Uiteindelijk komen de onheilsprofetieën van Jesaja uit en wordt Juda onder de voet gelopen door de legers van koning Sanherib. Pas wanneer Hizkia op God durft te vertrouwen en zich in gebed tot Hem richt, komt God Juda te hulp. Zijn engel zaait dood en verderf onder de manschappen van Sanherib terwijl zij in hun kampen liggen te slapen. De stad Jeruzalem is ontzet. Maar de dreiging is nog niet over voor Juda. Nebukadnessar, koning van Babylon richt zijn blik op Jeruzalem en veroverd de stad. De joden worden gedeporteerd naar Babylon waar zij in ballingschap moeten leven. Het tweede deel van Jesaja handelt over Kores, de koning van Perzië, die Babylon veroverd en de joodse ballingen vrijlaat om naar Juda en Jeruzalem terug te keren. Dit tweede deel is gedeeltelijk profetie over Kores, gedeeltelijk een voorafschaduwing van de glorierijke toekomst die Sion te wachten staat. Het derde gedeelte van het Bijbelboek Jesaja handelt over de terugkeer van de ballingen in Jeruzalem, en de conflicten die oplaaien tussen hen en de joden die in Jeruzalem waren achtergebleven. In de ogen van de ballingen hadden zij de joodse tradities geweld aangedaan. Hier wordt het onderscheid tussen vrome gelovigen en zondaars geïntroduceerd. Lees verder »