De man die later in het Latijnse Westen bekend zou worden als Averroës werd op 14 april 1126 geboren in Cordoba, dat toen nog door de Almoraviden beheerst werd. Hij kwam uit een familie van malikitische rechtsgeleerden (één van de vier scholen van Islamitische jurisprudentie) en zou ook zelf als jurist bekend worden. Hij volgde standaard opleiding voor kinderen die in een dergelijk milieu geboren werden: hij bestudeerde Koranverzen, taalwetenschap, jurisprudentie en scholastische theologie. Daarnaast studeerde Averroes geneeskunde in Sevilla, onder Abu Jafar ibn Harun. Tijdens zijn studie kwam hij in aanraking met Arabische vertalingen van, en commentaren op de werken van Aristoteles. Het gedachtegoed van deze Griekse wijsgeer maakte een dergelijke indruk op hem, dat hij een groot deel van zijn leven besteedde aan het becommentariëren van zijn werk. In 1160, toen de Almoravidische heersers waren vervangen door de Almohadische dynastie, werd hij aangesteld als rechter van Sevilla. Hij zou ook in Cordoba en in Marokko als rechter dienen. Op latere leeftijd viel Averroës uit de gratie bij de Almohaden, waarschijnlijk omdat hij de vorst van Marokko in een geschrift niet volgens het protocol zou hebben omschreven. Averroës stierf in 1198 in Marrakesh, maar vanwege zijn invloed op het denken van de scholastieke theologen van de middeleeuwen, zou zijn gedachtegoed nog eeuwen voortduren.  Lees verder »