In 1986 nam Johannes Paulus II het initiatief tot een interreligieuze gebedsdienst voor de vrede die werd gehouden in Assisi, de geboorteplaats van de H. Franciscus. De plaats was niet willekeurig gekozen: Franciscus was in 1219 in het spoor van de kruisvaarder naar het Midden-Oosten gegaan, om te proberen de leiders van de moslims tot het christendom te bekeren en zo een einde te maken aan de oorlog. Hij sprak met de sultan van de Egyptische stad Damiate, die op dat moment door de kruisvaarders werd belegerd. De sultan was onder de indruk van de vreedzame bedoelingen van Franciscus. Deze probeerde hem niet uit alle macht te bekeren, maar probeerde werkelijk een dialoog met hem aan te gaan.

Het initiatief van Johannes Paulus II veroorzaakte opschudding. Onder meer kardinaal Ratzinger, die hem in 2005 zou opvolgen, was bang dat deze bijeenkomst de suggestie zou wekken dat de rooms-katholieke kerk alle godsdiensten op één lijn zou stellen en daarmee afbreuk zou doen aan het eigen karakter van het katholieke geloof. De kerk heeft immers als ideaal dat eens alle mensen verenigd zullen zijn in de rooms-katholieke kerk. Maar de gezamenlijke gebedsdienst zou de indruk kunnen wekken dat het eigenlijk niet uitmaakte welk geloof iemand aanhangt.

In zijn toespraak tot de deelnemers aan de gebedsdienst die op 27 oktober 1986 in Assisi plaatsvond, liet paus Johannes Paulus II er echter geen misverstand over bestaan dat voor hem het geloof in Jezus Christus en in de rooms-katholieke kerk voorop stond. Maar ook betuigde hij zijn liefde en respect voor andere religies en benadrukte hij was al deze religies gemeenschappelijk hebben.

Meer over Johannes Paulus II en zijn verhouding tot andere religies in dit artikel op Lucepedia