Na samenvoeging van parochies beheert het bestuur van de nieuwe parochie meestal meer dan één begraafplaats, soms zelfs een aanzienlijk aantal. De vraag rijst hoe dit het beste kan worden georganiseerd. Een van de opties is om de parochiële begraafplaatsen samen te brengen in een kerkelijke rechtspersoon die zich exclusief bezighoudt met het beheer van de verschillende begraafplaatsen van de parochie. Op die manier worden schaalvoordelen behaald, en krijgen de begraafplaatsen - afzonderlijk en gezamenlijk - meer en gerichte aandacht. Een andere optie is om één bestuurslid van de parochie specifiek te belasten met het beheer van de diverse begraafplaatsen. Bestuursleden dragen echter wel collegiaal verantwoordelijkheid. Zij kunnen aandachtsgebieden onderling verdelen, maar blijven toch bestuurlijk samen verantwoordelijk voor het geheel.
Of men nu kiest voor het inrichten een aparte rechtspersoon of voor een portefeuillehouder in het parochiebestuur, er is centrale aansturing nodig op het gebied van registratie, uitgifte van grafaktes, versturen van nota’s en dergelijke. Op de locaties zelf, dus decentraal, zullen in beide situaties de feitelijke activiteiten blijven plaatsvinden, zoals het plegen van dagelijks onderhoud, het delven van graven, het begraven zelf en het begeleiden van uitvaarten. Bij samenwerking zijn schaalvoordelen te behalen bij de aanschaf en het onderhoud van materialen en bijvoorbeeld bij het maken van afspraken met aannemers of hoveniers.
Wanneer parochiële begraafplaatsen worden ondergebracht in een aparte rechtspersoon, zal dit in het algemeen een publieke kerkelijke rechtspersonen zijn, zodat het beheer en het vermogen kerkelijk blijven. Medewerkers – ook vrijwilligers – van een kerkelijke instelling van de RK Kerk zijn bovendien collectief verzekerd. Het oprichten van een aparte kerkelijke rechtspersoon betekent niet dat ook de grond van de begraafplaats over moet worden gedragen. Ook het meegeven van parochiële middelen is in het algemeen niet aan de orde, omdat een begraafplaats goed te exploiteren is. Dit is anders als er concrete voorzieningen voor de begraafplaats zijn getroffen of als de begraafplaats(en) zwaar achterstallig is/zijn en er jaarlijks zeer weinig begravingen plaatsvinden. Vaak zal het echter zo zijn dat de instelling vrij spoedig een positieve exploitatie kent, van waaruit een eventueel surplus aan de parochie ten goede kan komen. Dit dan wel ná aftrek van de nodige voorzieningen en op initiatief en besluit van het bestuur van de rechtspersoon zelf.
