De meest oorspronkelijke betekenis van quaestio is ‘een zoektocht’. Met de term Quaestiones wordt echter ook een specifieke groep christelijke teksten aangeduid. Deze Latijnse term staat het dichtst bij een vroege Griekse aanduiding voor deze literatuur, te weten: zêtêmata. Andere termen die de Grieken gebruikt hebben om deze literatuur aan te duiden zijn: aporiai kai luseis en problêmata. Pas vanaf de twaalfde eeuw komt er een andere, meer kunstmatige aanduiding bij: erotapokriseis, in het leven geroepen door Byzantijnse grammatici. Dit woord is opgebouwd uit de twee werkwoorden: erotan en apokrinesthai, die respectievelijk ‘vragen’ en ‘antwoorden’ betekenen. De Latijn-sprekende wereld prefereerde echter de aanduiding quaestiones voor de literatuur van vraag en antwoord, of ook wel voluit quaestiones et responsiones. Deze quaestiones zijn in de vierde en vijfde eeuw gebruikt in de vroegchristelijke wereld.