Het enige volledig bewaard gebleven werk van Pelagius dat ook is geschreven in verband met de pelagiaanse controverse, is zijn geloofsbelijdenis (Libellus fidei). Hierin verdedigt Pelagius zich tegen de veroordeling door de bisschop van Rome, Innocentius I, in februari 417. Aangezien Innocentius was overleden, toen het document in Rome aankwam, heeft diens opvolger Zosimus het behandeld. Aanvankelijk heeft een Romeinse synode op basis van de geloofsbelijdenis uitgesproken dat Pelagius rechtzinnig was, later heeft Zosimus hem en zijn leerling Caelestius alsnog veroordeeld.

Van de tekst zijn vele handschriften bewaard gebleven, omdat hij onder namen van orthodoxe kerkvaders als Hieronymus en Augustinus werd gepubliceerd. Pas in 1596 werd duidelijk dat het een tekst van Pelagius betrof.