Philostorgius (ca. 368-433) is bekend als de auteur van een Kerkgeschiedenis die de periode 320-425 beslaat. Hij was een vurig aanhanger van de ariaan Eunomius, zodat zijn werk vanuit een ander gezichtspunt is geschreven dan de andere kerkgeschiedenissen die ongeveer dezelfde tijd beschrijven (Socrates, Sozomenus, Theodoretus). Dat hij tot een ketterse groepering behoorde, heeft ervoor gezorgd dat zijn werk als zodanig niet behouden is. Wel hebben we een samenvatting van de hand van patriarch Photius van Constantinopel en er zijn brokstukken teruggevonden in enkele andere werken. Op basis daarvan hebben we een beeld van het totale werk. Philostorgius ziet op een apocalyptische wijze de hand van God aan het werk in deze wereld: de rampen die het Romeinse Rijk overkomen zijn een gevolg van het feit dat de kerk de juiste leer (het eunomianisme) heeft verlaten.