dinsdag 10 april 2012
Het net verschenen boek
Hemel en hel bundelt bijdragen over de verbeelding van hemel en hel in het Westers christendom. Frank G. Bosman (TST) verzorgde de eindredactie.
Wat gebeurt er als we sterven? Houdt alles op te bestaan of moeten we ons melden voor een hemels gericht? Worden onze tekorten ons aangerekend of gaat iedereen sowieso naar de hemel? En die hemel en hel, hoe zien die er eigenlijk uit? Wolken, engelen en harpjes tegenover zwavel, vuur en duiveltjes, zoals een klassiek beeld ons voorhoudt? Of worden we geconfronteerd met het goede (en het kwade) dat we voor andere mensen hebben betekend?
Niemand weet echter hoe het er na het graf uitziet. En om het onzienbare en het ontzegbare toch zichtbaar en bespreekbaar te maken, neemt de zoekende mens zijn toevlucht tot metaforen en beelden. De beeld- en symbooltaal van onze westerse cultuur wordt grotendeels (doch niet exclusief) bepaald door het christelijke verhaal met zijn ideeën rond hemel, hel, vagevuur, oordeel, genade en rechtvaardigheid. Talloze kunstenaars (schilders, schrijvers, dichters, componisten en filmmakers) hebben zich gedurende twee millennia laten inspireren door de christelijke traditie en hun eigen antwoord geformuleerd op de steeds terugkerende vraag: wat wordt er van ons als we sterven? Denk aan Dante en zijn Goddelijke Komedie of aan Michelangelo met zijn beroemde Laatste Oordeel, maar ook - dichter bij huis - aan Nederlandse auteurs als Simon Vestdijk en Harry Mulisch. Allen gunnen ze ons een blik in hun hoofd en in hun fantasie: vaak wervelend en prikkelend, maar soms ook ongemakkelijk en confronterend.
Lees verder
