Oecumenische concilies zijn concilies die voor de ‘wereldwijde’ kerk gezaghebbend zijn. Door de scheuringen die er in de loop der eeuwen zijn geweest, is het begrip ‘wereldwijd’ echter niet eenduidig. Zowel de Rooms-Katholieke Kerk als de Oosters-Orthodoxe Kerk erkennen vóór de negende eeuw zeven oecumenische concilies. De oosterse kerk heeft daarna geen oecumenisch concilie meer gekend en noemt zich ook wel ‘de Kerk van de Zeven Concilies’. De westerse kerk heeft daarna nog vele oecumenische concilies gehouden, waaronder dat van Trente, Vaticanum I en Vaticanum II. Kerken die zich in de patristische periode hebben afgescheiden, zoals de Assyrische Kerk van het Oosten en de Oriëntaals-Orthodoxe Kerken, erkennen slechts de eerste twee of drie concilies. De grote protestantse kerken accepteren over het algemeen de dogmatische uitspraken van de eerste vier oecumenische concilies.