Onder de noemer (diocesane) afdracht innen de bisdommen jaarlijks geld bij de parochies, en in sommige gevallen ook bij de parochiële caritasinstellingen. Naar kerkelijk recht is deze afdracht te zien als een vorm van belasting. Elke parochie of caritasinstelling krijgt van het bisdom een gespecficeerde nota. Het geld dat met de inning van afdrachten wordt geïnd is bestemd voor de organisatie van het bisdommelijk apparaat en voor de ondersteuning van parochies en caritasinstellingen bij hun werk. Per bisdom geldt een ander wijze van berekenen van de afdracht, waarbij de exploitatie van de parochie over enig jaar, meestal van twee of drie jaar tevoren, als uitgangspunt wordt genomen. Het percentage van de afdracht verschilt ook per bisdom. De afdracht stelt het bisdom in staat om deskundigheid in eigen kring te houden, die weer ingezet wordt voor de advisering van parochies en caritasinstellingen, bijvoorbeeld op pastoraal, bouwkundig, juridisch terrein. Uit de afdrachten worden daarnaast gezamenlijke inspanningen betaald, zoals bijvoorbeeld voor automatisering en ledenregistratie.